چرا صدا و سیما برای تبلیغات لوکس فکری نمی‌کند؟

به گزارش ما و شما به نقل از خبرگزاری فارس، «باید رسانه‌ها مدام زندگی لوکس را تبلیغ کند و نوع خاصی از قشر مرفه و آدم‌های سرخوشی را که مشغول خوردن و نوشیدن جلوی دوربین‌ هستند را نشان بدهد؟ چرا هیچ تبلیغاتی با مشخصات زندگی اسلامی و ایرانی نشان نمی‌دهند؟ واقعا سبک زندگی اسلامی ایرانی این گونه است؟»

بی‌شک این مساله را اغلب در آگهی‌های تبلیغی بویژه در سیمای جمهوری اسلامی ایران دیده‌ایم. تبلیغاتی که در آن قابی بسیار شیک و مجلل دیده می‌شود که در آن یک خانواده یا بخشی از خانواده و یا حتی یک نفر در تبلیغ یک کالا یا خدمات، از ظاهر و پوشش گرفته تا میمیک چهره و وسایل و اکسسوار صحنه، همه و همه در آرمانی‌ترین شکل خود، معرف یک زندگی لوکس یا به قول امروزی‌ها «لاکچری» است. مادامیکه در شرایط کنونی که حتی کشورهای پیشرفته غربی نیز با مشکلات عدیده اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند و تورم به مساله‌ای جهانی تبدیل شده، نشان دادن الگوهای زندگی تجملاتی و لاکچری صورت خوشی نداشته باشد.

قطعا در شرایطی که سهم قابل توجهی از جامعه ما در عین حرمت‌داری با مشکلات عدیده مالی و اقتصادی و تورم و قسط و اجاره خانه و ده‌ها مورد مشکلات ریز و درشت روزانه و سالیانه سروکار دارند، نشان دادن اینچنین تبلیغات و ادای مرفهین بی‌درد درآوردن باعث ایجاد دلخوری شده و این احساس را در اقشار مختلف به وجود می‌آورد که شاید خیلی‌ها در اینچنین شرایطی زندگی می‌کنند و این تنها من هستم که غرق در مشکلات مالی و اقتصادی هستم. و همین امر به سادگی هرچه تمام‌تر موجب ایجاد روحیه‌ای ناخوشایند و در درازمدت باعث ایجاد حس نارضایتی و دلسردی از شرایط موجود و زندگی می‌شود.

ازاینرو منِ نوعی زمانیکه می‌دانم، مشکلات تنها متعلق به من نیست و همه کم و بیش در شرایطی یکسان هستیم و حتی این زاویه دید که سختی‌های زندگی نیز خود می‌تواند شیرینی زندگی باشد و همین تکاپو و تلاش کردن‌ها و به تدریج به اهداف رسیدن‌ها خود، انگیزه زندگی کردن و امید را در انسان زنده نگه می‌دارد و اینکه رفاه مطلق می‌تواند به سرعت، پوچی و بی‌معنایی را در زندگی به همراه داشته باشد، می‌تواند در سطحی معنا دار، روحیه جمعی را ارتقا بخشد و باعث ارتقاء مسل به زندگی در میان افراد جامعه شود و به همان اندازه نیز نشان دادن زندگی‌های نمایشی لوکس می‌تواند در قشری از جامعه باعث ایجاد حس ناامیدی و دیگر برتر بینی شود و به دنبال خود ده‌ها اثر سوء دیگر را درپی خواهد داشت.

ازاینرو مسولین و تصمیم‌گیران برنامه‌های تلویزیونی و بخصوص مسولین بخش آگهی‌ها باید نسبت به این مساله بسیار حساس اهتمام ویژه داشته باشند و از عوارض قطعی تولید و پخش اینگونه تبلیغات لوکس آگاهی یابند و در اسرع وقت نسبت به تعیین تکلیف تبلیغات لاکچری و جایگزین کردن آن‌ها با تبلیغاتی واقع‌گرایانه و ملموس از زندگی اجتماعی مردم با تمام زیبایی‌هایش اقدام شایسته صورت گیرد.